Uchwała nr XII/57/2007

1. Zwolnienie z podatku trwa od dnia powstania obowiązku podatkowego w myśl art.6 ust.2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, przez okres prowadzenia działalności gospodarczej, nie dłużej jednak niż 2 lata.
2. Zwolnienia udziela się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek.
3. Zwolnienie może uzyskać jedynie podatnik, który wybudował lub rozbudował budynek na podstawie pozwolenia na budowę, lub nabył na własność aktem notarialnym. Zwolnienie to nie może być przenoszone na inne osoby.

1.  Zwolnienia, o których mowa w §1 stanowią pomoc de minimis, której udzielanie następuje zgodnie z Rozporządzeniem Komisji Europejskiej nr 1998/2006 z 15 grudnia 2006roku w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy de minimis ( Dz. Urz. WE L Nr 379 z 28 grudnia 2006r.)
2.  Pomoc de minimis może być udzielona wyłącznie przedsiębiorcom, dla których wartość planowanej pomocy de minimis udzielonej na podstawie niniejszej uchwały, łącznie z wartością pomocy de minimis uzyskanej przez danego przedsiębiorcę w różnych formach i z różnych źródeł, w okresie 3 lat budżetowych, nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 200 tys. euro, a przedsiębiorcy działającemu w sektorze transportu drogowego nie może przekroczyć 100 tys. euro.
3. Zwolnienia, o których mowa w  § 1 mają zastosowanie do sektorów i z wyłączeniem sektorów, o których mowa w art. 1 Rozporządzenia Komisji Europejskiej Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy de minimis.
4. Zwolnienie przysługuje pod warunkiem przedłożenia w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku podatkowego z zastrzeżeniem § 1 ust. 3 wymaganych dokumentów, a w szczególności:
   • 1)      wniosku o udzielenie zwolnienia od podatku od nieruchomości,
   • 2)      oświadczeń i zaświadczeń o uzyskanej pomocy de minimis z okresu ostatnich 3 lat budżetowych poprzedzających dzień  wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy łącznie z planowaną pomocą z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości,
   • 3)      dokumentów potwierdzających budowę lub rozbudowę budynku, lub aktu notarialnego w przypadku kupna,
   • 4)      zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. W przypadku utraty warunków uprawniających do zwolnienia, podatnik jest zobowiązany powiadomić pisemnie organ podatkowy w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności powodujących utratę prawa do zwolnienia.
5.  Podatnik, który nie dopełnił obowiązku określonego w ust. 4 traci prawo do zwolnienia od początku roku podatkowego, w którym wystąpiły okoliczności powodujące utratę tego prawa.
6. Podatnik, który wprowadził w błąd organ podatkowy co do spełnienia warunków uprawniających do uzyskania zwolnienia, traci prawo do zwolnienia za cały okres, przez jaki korzystał ze zwolnienia.
7. Przedsiębiorca zobowiązany jest do zwrotu  uzyskanej kwoty zwolnienia w ciągu 7 dni, licząc od dnia utraty prawa do zwolnienia wraz z należnymi odsetkami.