Uchwała Nr VI/22/2007

1. Należność może być umorzona w całości lub w części, jeżeli:

• 1/  należności nie ściągnięto w toku zakończonego postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego,
• 2/  nie można ustalić dłużnika lub dłużnik zmarł nie pozostawiając majątku,
• 3/  ściągnięcie należności zagraża egzystencji dłużnika,
• 4/  zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne,
• 5/  w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem dłużnika lub interesem publicznym.

2. Umorzenie należności w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 3 i 5 może nastąpić na wniosek dłużnika, a w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 również z inicjatywy wierzyciela.
3. Umorzenie należności może nastąpić, jeżeli w wyniku postępowania wyjaśniającego, potwierdzona zostanie przynajmniej jedna z przesłanek wymienionych w ust. 1.
4. Jeżeli umorzenie dotyczy części należności, w decyzji o umorzeniu ustala się termin zapłaty pozostałej części należności. W razie niedotrzymania tego terminu decyzja o umorzeniu podlega uchyleniu.
5. Umorzenie należności, za którą odpowiada więcej niż jeden dłużnik, może nastąpić, gdy okoliczności uzasadniające umorzenie zachodzą wobec wszystkich dłużników.

1. Kierownik jednostki organizacyjnej gminy – jeżeli kwota należności nie przekracza jednorazowo 50 % minimalnego wynagrodzenia za pracę w roku poprzedzającym rok podjęcia decyzji o umorzeniu, odroczeniu lub rozłożeniu na raty, ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”,
2. Wójt Gminy – jeżeli wartość należności przekracza jednorazowo kwotę, o której mowa w pkt 1,

1. Przez należności, o których mowa w § 3 rozumie się należność główną wraz z odsetkami ustawowymi, a w przypadku występowania odsetek umownych należność główną wraz z odsetkami umownymi – ustalane na dzień wydania decyzji.
2. Kwoty należności tego samego dłużnika wynikające z różnych tytułów nie ulegają kumulacji.

1. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem dłużnika lub interesem publicznym osoba uprawniona na wniosek dłużnika, może odroczyć termin zapłaty całości lub części należności lub rozłożyć płatność całości lub części należności na raty na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy licząc od dnia złożenia wniosku. Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające sytuację majątkową wnioskodawcy.
2. W przypadku negatywnej decyzji w sprawie odroczenia lub rozłożenia na raty, odsetki liczone są w pełnej wysokości do dnia dokonania zapłaty.
3. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie pełnej wysokości należności, której termin płatności odroczono, albo nie spłaci w pełnej wysokości ustalonych rat, należność pozostała do zapłaty staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami ustawowymi lub umownymi.

1. w odniesieniu do należności o charakterze administracyjno-prawnym na podstawie decyzji administracyjnej,
2. w odniesieniu do należności o charakterze cywilno-prawnym na podstawie przepisów prawa cywilnego.